Als vrouwen de commerce regelen...
Om dit verhaal te kunnen schrijven, moeten we waarschijnlijk het geheugen even opfrissen...De wereld is bijzonder klein, en dat mochten we merken in juli'07 als we van het Spaanse San Sebastian naar huis reden. Dit was een stukje uit het nieuwsbericht van toen:
"De weg naar huis was toch wel lang. De laatste halte van de péage in Frankrijk, deze ochtend om 5.45u. Ik stop met mijn ticket en Visa in de hand. Achter het loket zit een jonge gast van een jaar of 25. Hij bekijkt onze vrachtwagen en hij bekijkt de deur. Op onze deur staat: rider: Patrik Spits. Hij bekijkt me en zegt op zijn beste Engels (voor een Fransman...): "Spits is good". Ik begrijp het niet goed, maar knik zo maar even. Hij gaat verder dat hij een paard bij Spits had gekocht. Dan wordt ik toch wat wakkerder, en ga voor het gemakkelijk te maken voor hem toch maar Frans praten. Hij had een Clinton gekocht, Wasetto van de Bunthoeve. Ik herinner me inderdaad het schimmel merrietje dat we destijds via Bruno Delplace naar Frankrijk hebben verkocht. Hij was maar wat gelukkig te kunnen vertellen dat hij gisteren een 1.30 m proef gewonnen had met Wasetto! Echt tof om dat te horen. Wel, dat is toch puur toeval. Hoe groot is de kans om een klant tegen te komen, zomaar op de autostrade... Die kans is heel klein. Maar meestal als we een klant tegen komen, is het wel een tevreden klant. Die kans moet groot blijven, en daar moeten en zullen we ook aan blijven werken."
Dat er geen einde aan dit verhaal kwam, heb ik al eerder dit jaar gemeld. Dan hadden we hetvolgende opmerkelijke verhaal:
Het verhaal rond de jongen en de péage zou gestopt hebben als er nu geen examens zouden geweest zijn.
Een goede kameraad van ons, Jef Goossens, komt al jaren bij ons op stal. Hij leest ook regelmatig de site, en hij zit nu in zijn examens. Omdat hij toch niet altijd ijverig moet bezig zijn met zijn studies, was hij wat aan het rommelen in zijn oude foto's.
Hij vond er een foto van Wasetto met haar veulen. Het was een foto van 4,5 jaar geleden.
Jef herinnerde zich dat die jongen van de péage de huidige eigenaar was van Wasetto. Zo goed als Jef wel is, wou hij die jongen die foto wel bezorgen. Via internet is tegenwoordig toch ook alles zo snel en makkelijk.
Even zoeken op google, en Jef kwam terecht op een Forum in Frankrijk. Een forum voor paardenliefhebbers, waar een oproep gelanceerd werd om het veulen terug te vinden van Wasetto.
Nu blijkt dus dat die jongen van aan de péage zo enorm tevreden is van Wasetto. Ze loopt met succes proeven van 1.35m, en ze springt ongelooflijk volgens het boekje.
Via via wist die jongen dat Wasetto 1 veulen gehad heeft, en dat het een zoon of dochter van Cento was.
Toen Jef dat bericht las, kon hij direct antwoorden. Die jongen heeft ondertussen een naam; Thibaud.
De vader van het veulen in kwestie heeft ook een naam: Cento Lano.
Dat wist Jef meteen, want hij had trouwens toevallig nog de foto van Wasetto met dat veulen. Het was Jef die destijds wat met Wasetto kwam rijden.
En toen vroeg Jef me dus waar dat veulen zou gebleven zijn.
Jef stelde me de vraag nu 2 weken geleden. Toeval wou dat ze juist een maand daarvoor vertrokken was naar Tsjechië.
Onze Channel. We vonden het allemaal wel een tof paardje, maar ze was nog niet zadelmak, en op dat moment konden we verkopen.
Ik heb van Jef enkele foto's van Wasetto te zien gekregen, en toen hadden we wel spijt dat we Channel toch niet wat langer hadden gehouden.
We hebben de klant in Tsjechië terug opgebeld. Hij is een handelaar, maar toevallig stond ze er nog!
We hebben kunnen onderhandelen dat ze nu terug is.
Zo kan die brave jongen van aan de péage binnenkort toch eens komen kijken naar de dochter van Wasetto.
Misschien vertrekt ze naar Frankrijk. Misschien ook niet. Zolang Thibaud niet geweest is, laten we ze aan niemand anders zien."
Omdat we zo'n drukke agenda hadden, is het pas vandaag gelukt om Thibaud te ontvangen.
Ondertussen is Channel al zadelmak, mooi geschoren, en al braaf in de omgang.
En of ze talent en kwaliteit heeft? Absoluut!
Ze springt als een echte crack.
Of ze nu verkocht is naar Thibaud? Nog niet! Dat had ik op voorhand niet duidelijk genoeg gevraagd...
Thibaud was vooral geïnteresseerd dat Channel naar Frankrijk zou gaan. In Frankrijk werken ze voor de fokkerij met een bepaald puntensysteem.
Als nakomelingen van een merrie goed presteren in Frankrijk, kunnen de merries in kwestie punten bij elkaar winnen.
De papa van Thibaud is boekhouder, en vindt 1 paard houden best, en voorlopig zijn ze zeer tevreden met enkel Wasetto.
Maar Thibaud had veel vrienden in Frankrijk, en hoopte dat iemand van zijn vrienden Channel zou kopen. Hij heeft haar sprongen in vrijheid op video opgenomen, en we hebben hem een week tijd gegeven om het rustig te bekijken.
Het was bijzonder leuk om Thibaud en zijn papa te ontmoeten.
Het leukste van alles is. Hij heeft de aanzet gegeven om Channel terug te halen. En het was absoluut de moeite waard!
Als vrouwen de commerce regelen, dan is het iets teveel op het gevoel. Gelukkig hebben we dan dat extra zintuig! Oef.
