02-06-2008
Het weekend was niet het meest succesvolle, maar dankzij de rit in de Grote Prijs met Ultra Boy is het weekend in schoonheid kunnen eindigen.
Het was echt pas 5 minuten voor de aanvang van de Grote Prijs dat Patrik (dankzij Bert Prouvé) te horen kreeg dat hij startgerechtigd was.
De jury verklaarde hem eerst wel zot dat hij die proef durfde starten met een 7-jaar. Op dat moment stond alle gerief al op de vrachtwagen, de valies met de witte kleren al gemaakt.. In spoedtempo al het nodige materiaal terug gevonden, witte rijkleren aangetrokken, en de proef dapper gereden.
Achteraf kwam de jury hem zelf proficiat wensen voor de mooie rit. Ultra Boy is iets speciaals, en we zullen hem zeker met de nodige zorgen behandelen.
Maar nu; over witte kleren gesproken.
Zaterdagavond was er een grote dank-avond voor de ruiters en sponsors.
Elke ruiter mocht één persoon meebrengen.
Patrik nodigde nonkel Paul (eigenaar van Sherlock) uit, Bert Prouvé had daar ook een kameraad André.
Bert en Patrik hadden de mannen wijs gemaakt dat ze wel verplicht een plastron moesten aandoen.
Daar hadden ze niet aan gedacht toen ze hun valies maakten.
Geen nood, ze mochten een witte ruiters-plastron lenen van Bert en Patrik.
Het moet nogal een zicht geweest zijn! Geen fotograaf in de buurt. Maar kan je je het al voorstellen!
Een donkerblauw hemd, met zo'n witte plastron!
De aanwezige ruiters keken toch even vreemd op. Patrik en Bert schoten pas in de lach, toen nonkel Paul en André in vol ornaat in de chique feestzaal binnen stapten.
En nonkel Paul, die heeft zijn plastron rap in zijn zak gestoken, en er een heel fijne avond van gemaakt.
Bij nonkel Paul is elke avond een fijne avond. De avond daarvoor was gedoopt als het verjaardagsfeest van Sherlock.
Zelfs de Nederlandse ruiters hebben mee "In de gloria" gezongen voor zijn Sherlock.
Voor de rest is nonkel Paul altijd een heel bekwame zakenman geweest, maar zijn Sherlock, dat is toch iets speciaals. En af en toe eens zot doen, daar is nog niemand slechter van geworden.
En waar zat de fotograaf?
Patrik is goed aangekomen (met het vliegtuig) van Vimeiro. De paarden zijn momenteel aan het rusten in Biarritz, en zullen ook morgen in hun eigen box kunnen staan.Het weekend was niet het meest succesvolle, maar dankzij de rit in de Grote Prijs met Ultra Boy is het weekend in schoonheid kunnen eindigen.
Het was echt pas 5 minuten voor de aanvang van de Grote Prijs dat Patrik (dankzij Bert Prouvé) te horen kreeg dat hij startgerechtigd was.
De jury verklaarde hem eerst wel zot dat hij die proef durfde starten met een 7-jaar. Op dat moment stond alle gerief al op de vrachtwagen, de valies met de witte kleren al gemaakt.. In spoedtempo al het nodige materiaal terug gevonden, witte rijkleren aangetrokken, en de proef dapper gereden.
Achteraf kwam de jury hem zelf proficiat wensen voor de mooie rit. Ultra Boy is iets speciaals, en we zullen hem zeker met de nodige zorgen behandelen.
Maar nu; over witte kleren gesproken.
Zaterdagavond was er een grote dank-avond voor de ruiters en sponsors.
Elke ruiter mocht één persoon meebrengen.
Patrik nodigde nonkel Paul (eigenaar van Sherlock) uit, Bert Prouvé had daar ook een kameraad André.
Bert en Patrik hadden de mannen wijs gemaakt dat ze wel verplicht een plastron moesten aandoen.
Daar hadden ze niet aan gedacht toen ze hun valies maakten.
Geen nood, ze mochten een witte ruiters-plastron lenen van Bert en Patrik.
Het moet nogal een zicht geweest zijn! Geen fotograaf in de buurt. Maar kan je je het al voorstellen!
Een donkerblauw hemd, met zo'n witte plastron!
De aanwezige ruiters keken toch even vreemd op. Patrik en Bert schoten pas in de lach, toen nonkel Paul en André in vol ornaat in de chique feestzaal binnen stapten.
En nonkel Paul, die heeft zijn plastron rap in zijn zak gestoken, en er een heel fijne avond van gemaakt.
Bij nonkel Paul is elke avond een fijne avond. De avond daarvoor was gedoopt als het verjaardagsfeest van Sherlock.
Zelfs de Nederlandse ruiters hebben mee "In de gloria" gezongen voor zijn Sherlock.
Voor de rest is nonkel Paul altijd een heel bekwame zakenman geweest, maar zijn Sherlock, dat is toch iets speciaals. En af en toe eens zot doen, daar is nog niemand slechter van geworden.
