11-06-2007
$link
Rosa Vicenza; de nabeschouwing van Patrik Spits
Het was lang geleden dat vader Laurent Spits mee gegaan was op internationale wedstrijd met zijn zoon Patrik. Omdat de afstand naar Italië toch wat ver was, ging Laurent mee om af te wisselen als vrachtwagenchauffeur. Het was Laurent die in het oprijden een stopplaats wist waar de paarden konden overnachten. In Duitsland, dicht tegen Stuttgart, konden ze bij Renate blijven slapen. Het waren vrienden uit hun jeugd. Het zou een blij weerzien zijn. Er gingen 3 boxen zijn, meer plaats hadden de mensen niet. De paarden werden ontvangen als koningen. Het was picco bello, en volgens Patrik voelden de paarden meteen de gastvrijheid. Cento Lano en Ultra Boy, de 2 hengsten, kregen ieder apart een box. Bleef er nog één heel ruime box over. Adagio en Withney er samen in. Het was voor de aanwezigen ontroerend te zien hoe vriendschappelijk die 2 samen aten uit dezelfde eetbak, samen aten van het zelfde hoopje gras. Vanavond heb ik na de overwinning van Patrik nog met hem gebeld. Hij zat helemaal alleen in een restaurant te eten. De andere Belgen (Dominique Hendrickx, Jules en Olivier Van Roosbroeck) waren al huiswaarts gekeerd. Ik vroeg Patrik om te beschrijven wat hij voelde. Hij zei dat het precies was dat de 4 paarden het laatste van hun kunnen gegeven hadden uit dankbaarheid voor die gastvrijheid. Hij was super gelukkig, en heel dankbaar dat hij zoveel lieve reacties gekregen had vanuit België. Bedankt Joe, Yves, Koen, Tom, Sven, iedereen van de familie, en iedereen die ik zou vergeten zijn .... Het is fijn om succes te hebben, maar het is maar half als je het succes niet met iemand kan delen. Wat nu met het hoofdstuk LRV? Wel, als het van Patrik afhangt, zal hij nooit de deur toetrekken. Het blijft een heel goede opleidingsplaats voor de paarden, en een ontmoetingsplaats van vrienden. Dit jaar zal Patrik waarschijnlijk weinig LRV wedstrijden rijden tijdens het tornooiseizoen. Waar Patrik vroeger via LRV zelf veel geleerd heeft van ruiters als Marc Van Dijck en Maurice Van Roosbroeck, zijn er ook veel LRV ruiters die van hem heel wat hebben opgestoken. Ergens is hij ook een beetje aanwezig via die ruiters. Maar in de paardensport kan het snel gaan. Snel omhoog, en even snel terug naar beneden. Twee voetjes op de grond. Bedankt vake, dat je de drijvende kracht bent in de fokkerij, en dat je telkens als er vraag was achter o.a. Withney en Adagio, je niet direct gezwicht bent voor euro's en dollars. Een hart voor de sport. Ooit zal er misschien wel een afscheid komen, maar we kunnen er voorlopig maar van genieten.$link
