De roem of de room van de ruiter.
Het zou een vaste column kunnen worden in het gastenboek, of het is "de rode draad" in het leven van LRV ruiter Stijn Stevens. De "roem van de ruiter". In ieder geval mocht ik een verslag schrijven voor de volgende Haverklap, die ik deze titel gegeven heb. Stijn Stevens heeft een verslag mogen maken voor onze website, bij hem is de titel lichtjes anders. Ik heb zijn verslag een beetje aangepast naar het einde toe, want wie weet wie leest er over onze schouders mee.De roem en room van de ruiter"
Op donderdag 2 juli trok stal Ceulemans met een bus van 50 personen richting Aken. Ook wij, de mannen van de vloanders, waren bij de gelukkigen die op de bus zaten. Met ons zelf uitgevonden lied "Laat de Jos in je hart" zat de sfeer er direct zeer goed in. We werden supergoed verwend op de bus. Om er kloek op te staan en een "bommeke" te leggen zoals ze in de Vloanders zeggen kregen we heerlijke broodjes klaargemaakt door Kristel en de kleine spitskes. Dat de broodjes zo lekker waren kan ook niet anders want het vlees kwam van de slager-eigenaar van Ambassadeur van d'abelendreef namelijk Mark Coenaerts. In combinatie met de sla van de Jos, waarvan ik niet meer hoef te vertellen dat dit de beste van de wereld is, was het dus smullen geblazen. Stamvader Jos was ook mee naar Aken. Wanneer we Jos en Jumping zeggen, of dit nu LRV of jumping Aken is, dan hoort daar ongetwijfeld een weddenschap bij. Jos zette 350 euro op "Geen winst voor België" en de rest van de bus zette gezamelijk 100 euro in op "Winst voor België". Net zoals altijd was de man met de vele weddenschapervaring aan de winnende hand. Maar Jos zou Jos niet zijn wanneer het weddenschapsgeld niet werd opgedronken met het hele team. Een team dat waren we zeker in Aken. Met onze prachtige outfit waren we een echt supporttersteam. Op de jumping zelf hebben we echt genoten van topsport van het hoogste niveau. Dat België fier mag zijn op zijn fokproducten werd meermaals bewezen. Met de Vloamse fokker van Safier van het merelsnest, dubbel nul in de landenprijs, in ons midden kon het Vloams fokkersgeluk niet meer op. Tijdens de pauzes genoten we van de plaatselijk "Warsteiner". Na afloop van de landenprijs keerden we terug richting Katelijne. Ook op de terugweg was de sfeer uitstekend. Wanneer we aangekomen waren in de dwerse hagen ging iedereen moe maar zeker voldaan naar huis. Wie de mannen van de Vloanders nog maar een beetje kent weet dat ze altijd blijven plakken. Ook deze keer was dit niet anders. Samen met Patrik en Kristel hebben we nog een uurtje nagepraat over de leuke dag en allerlei ander zaken. Tot hier het volledige verslag van de hand van Stijn Stevens, alias Stijn Streuvels.
Vanaf nu heb ik, Kristel Ceulemans, een handje bijgestuurd. Want tijdens dat bespreken achteraf kwam de volgende titel ter sprake “de roem van de ruiter”. Het was Stijn Stevens die met dit “statement” naar voren kwam, maar als vrouw had ik roem begrepen, maar als man, was het de “room” die voor hem nog meer betekenis had. Teveel moeten we er niet over prijs geven, maar ik ga toch enkele uitspraken van Stijn laten staan. Het kwam er op neer dat Patrik een verhaal aan het vertellen was over een jaloerse vriend van een Franse amazone. Allemaal vrij onschuldig, maar Stijn wist ons te zeggen dat ook op de LRV ruiters die goed presteren een bepaalde aantrekkingskracht hebben. Stijn vervolgt:
“Dit is nu éénmaal de roem van een superchauffeur die zeer goed presteert. Hoe je het draait of keert, wanneer je een topruiter bent dan volgen niet alleen de goede prestaties maar ook de mooie merries staan in de rij :). Dit heb ik me laten wijsmaken door een goeie kameraad en hij heeft overschot van gelijk. Dus ook een topruiter als Patrik ondervindt deze roem. Ik ben er echter van overtuigd dat Patrik geen misbruik maakt van zijn roem en niet verder komt dan de livingroom en zich dus niet laat verleiden tot de ... room :). Dus Kristel, je hoeft je absoluut geen zorgen te maken. Bovendien denk ik dat Patrik enkel op Belgische merries valt...meerbepaald hoogbenige merries zoals Withney en Kristel...
Viele leesplezier und auf wiedersehen,
Stijn Streuvels
