31-01-2008

Jumping Mechelen nu helemaal achter de rug.

Sinds vorige week kan ik persoonlijk het hoofdstuk "Jumping Mechelen" nu helemaal afsluiten.
Ik ga enorm graag mee op jumping. Het liefst gewoon tussen de paarden, in de paddock, geweldig.
Maar Jumping Mechelen heeft ook iets anders, het heeft stijl, en soms moet je als "vrouw van" toch ook je best kunnen doen.
Daar hoort dan geen jeansbroek en normale schoenen bij, maar het mag toch iets stijlvoller.
Drie jaar geleden had ik voor het eerst een schoen met een hogere hak aan.
Die hoge hak is toen de eerste dag al gesneuveld.
Als je naar een feest of zo moet gaan, lukt me dat wel prima, maar ik kan het niet laten om op jumping dan toch naar die paarden te trekken.
Tijdens jumping Mechelen 2006 dacht ik toch al wat rustiger geworden te zijn. Opnieuw goede voornemens, en een iets stevigere schoen met een iets hogere hak.
Blijkbaar vind ik die rust op jumping toch niet, want op dag 2, weeral die hak er af. Heel snel reserveschoenen gaan kopen, want geef toe, het heeft geen zicht.
Onder het motto "Een ezel stoot zich geen 2 maal aan de zelfde steen" (in dit geval 3 keer?), toch dit jaar opnieuw proberen met een mooie schoen.
Ik moet van mezelf zeggen dat ik er op vooruit ga.
Het was dit jaar pas op dag 3 dat 1 van mijn schoenen het begaf. Enkele grooms in de paddock keken toch wel bedenkelijk, maar gaven me de wijze raad dat daar boeken voor zouden bestaan...
Misschien toch zo'n exemplaar aanschaffen, maar mathematisch gezien moet ik er binnen 2 jaar helemaal staan!
Voorlopig neem ik toch best nog reserveschoenen mee. Je weet maar nooit...
Nu mijn schoen terug gemaakt is, kan ik alvast nu zaterdag netjes verschijnen op het BWP feest in Aalst.

En over BWP gesproken... Met de EquiTime Award van 2007 wisten we heel knap een 4e plaats te behalen met Withney! Bedankt aan al diegenen die voor ons hebben gestemd! Ook bravo aan Rosantica (v. Camus, dressuur) en Tymoon (v. Skippy, springen met Dirk Demeersman) die de EquiTime Award behaald hebben.