08-08-2008

Dublin, wat nu...

Het schrapresultaat zijn in een landenprijs, het is zowat het ergste dat je als ruiter wil meemaken.
Je wil er staan voor je teammaats, voor je supporters, eigenaars, publiek,..
Je wil zo graag, en soms lukt dit niet.
Vandaag liep het niet voor Patrik en Withney.
Zeker niet in de eerste omloop. Ze sprong niet ontspannen, al onmiddellijk een fout op hindernis 1, en geloof me gerust. Dan is de weg nog lang. Het werden 12 strafpunten in de eerste omloop. Philippe Lejeune en Pieter Devos hielden het mooi bij 4 punten in de 1e omloop, Niels kreeg met Item 8 punten in de laatste lijn.
Vol goede moed naar de tweede omloop. We kregen bij het losspringen met Withney al veel meer ontspanning, en in de piste zag het er ook beter uit. Nochtans vertaalde zich dat niet in een betere uitslag, 13 punten.
Philippe Lejeune kreeg 9 punten, Pieter en Niels telkens 1 springfout. Met een 6e plaats mogen we niet echt tevreden zijn, en we vinden het dan ook bijzonder spijtig.
Demonstraties kregen we vandaag te zien van de Britten en de Ieren, die respectievelijk 1e en 2 eindigden.
De Duitsers waren na de eerste ronde pas 7e, maar sprongen zich opmerkelijk terug in de wedstrijd, door 4x 1 tijdfout te noteren. Straffe mannen.
Wat nu voor ons? Even laten bezinken, en leren uit de fouten. Dat hebben we vandaag van enkele ruiters mogen horen. Nog meer uit de galop, meer gesloten houden,.. Bedankt alvast voor die opbouwende kritiek. We gaan er iets proberen aan te doen. Er is maar 1 weg, en dat is vooruit.