Het water is soms te diep... Terugblik op Neeroeteren! Mooie kampioenen in alle reeksen !
Een dag te vroeg ingeschreven, dat idee had ik persoonlijk tot en met vorige week woensdag..We gingen als laatste generale repetitie voor het BK van de jeugd nog rijden op de Gouden Laars in Kuringen, het weekend van 24 april. Normaal ging ik er van uit dat alles in orde zou zijn, en ik had Cleostrade en Dolce Vita al ingeschreven op donderdag, voorafgaand aan die wedstrijd va Kuringen.
En hoe fout kon het daar dan toch nog lopen?! Niet met Dolce Vita, want zij doet altijd 200% haar best voor Thibeau.
Maar het was onze pony Cleostrade die ons op die moment helemaal in de steek liet.
Uitgebeld in de reeks 1.10m, omdat ze teveel merrie-kuren had. Thibeau in zak en as, en toch nog kunnen oppeppen om achteraf de 1.20m proef te starten. Ik had tenslotte toch al de inschrijving betaald..
Ook dan wou ze op hindernis 3 protesteren, maar Thibeau greep in, en buiten die weigering goed tot aan de finish.
Na die finish stond nog facultatief het water. Geen kans om daar over te geraken....
Nochtans hadden we thuis wel getraind, maar we wisten dat ze watervrees had. We kenden het probleem ook al van voor we ze kochten, dat was misschien ook wel de reden waarom we ze hebben kunnen kopen, maar we dachten dit wel te kunnen oplossen. In Kuringen waren we meteen bewust, dat ons moeilijk seizoen was aangebroken. Cleo is een droom in de winter, maar de hormonen en het water staken plots de kop op...
Met de hulp van Christophe Wouters van het Woutershof, hebben we achteraf daar nog mogen oefenen op het water, zo vlug geven we ons niet gewonnen... Het lukte na enkele pogingen, we gingen toch opgelucht naar huis.
Enkele dagen later gingen we voor alle zekerheid toch nog eens op locatie water trainen, maar daar was het protest nog groter. Het duurde lang vooraleer we de rust terug vonden, en onze Cleo terug kenden. We moesten het kordaat, maar toch met zachte hand proberen op te lossen. We gaven ons zelf geen enkele kans om een goed resultaat te behalen op het BK pony's, maar dan gingen we dat maar als training nemen. Brussel en Rome is ook niet op 1 dag gebouwd.
De eerste dag stond het water dan als laatste hindernis. Je zag al wel op de manier van rijden van Thibeau dat hij al van in het begin aan het denken was aan het einde... Nog foutloos tot aan het water, maar dan toch protest van Cleo. Wel wat tijd verloren, maar de moed terug gevonden, op tijd kunnen aanrijden, en bij de 2e poging sprong ze er over! We deden nog mee...
De 2e selectiedag stond er geen water in. Cleo sprong prima, maar ergens reed Thibeau een te dichte afstand, en dan de middelste van de driesprong af. Toch tevreden met de manier waarop ze sprong.
We mochten naar de finale met Cleo, en daar stond toch een mooie 1.30m proef. De eerste omloop stond opnieuw het water als laatste hindernis. Ze kreeg 1 fout op het eerste element van de driesprong, maar ze deed het voor de rest voortreffelijk. Hét moment voor ons van het BK was het applaus dat Thibeau en Cleo kregen toen ze van de eerste keer perfect over het water sprongen. Het voelde aan als een overwinning, zo blij waren we. Er kwam nog een 2e manche, waar er hindernissen bij stonden tot 1.35m, maar dat is voor Cleo geen probleem. Uiteindelijk werden ze 9e in het kampioenschap, een plaats waar we op voorhand niet op durfden hopen. We gaan nu verder proberen te trainen, en het probleem verder blijven aanpakken. Het volgende doel dat we hebben is deelname aan de CSIO Sentower eind mei. Laat ons hopen dat we een selectie daar voor krijgen, zodat we het ook al is het individueel, toch heel graag willen proberen.
Met Dolce Vita hebben we super ervaringen opgedaan. Dat het dan net niet lukte om die finale te halen, dat was geen probleem. We waren meer dan tevreden met de omlopen, en uiteindelijk een 7e plaats in de troosting van het BK juniors.
De 4 finales van het BK, waren bijzonder mooi om te volgen. Terechte kampioenen met Lena Leonard bij de scholieren, Alexander Housen bij de pony's, Gilles Thomas bij de juniors, en Leonie Peeters bij de youngriders.
Onze neef Jeroen De Winter kreeg bij de youngriders in de finale een mindere omloop, en is niet meer van start gegaan in de laatste finaleronde. Jeroen kennende, gaat hij ook het probleem opzoeken, en terug proberen aan te pakken. Alle resultaten via de link.
Een verloren wedstrijd, is geen verloren jaar.. Vooruit is de enige weg! Volgend weekend opnieuw wedstrijden, dan voor Patrik naar CSI** Sentower Opglabbeek. Onze eigen jeugd blijft thuis voor de wedstrijden voor pony's en paarden ingericht door LRV Koningshooikt.
