08-04-2011
Ze hadden hun rol goed geheim gehouden, en mochten mee figureren in een sprookjesverhaal.
Catherine heeft een zacht karakter, en zij mocht de grootmoeder van Roodkapje vertolken. Opgegeten door de wolf, maar bevrijd door de jager. Eind goed, al goed.
Voor onze Lauranne, liep het minder goed af. Ze heeft nogal een sterk karakter, en veel lef. Dat ze nu juist de boze koningin in het verhaal van Sneeuwwitje mocht zijn..
Ze heeft haar rol met veel overgave vervuld. Ook de nodige fantastie had ze er voor nodig. Ze was blijkbaar de mooie rode appel, die de juf haar net voor de voorstelling had gegeven, wel ergens kwijt geraakt.
Geen probleem voor Lauranne, dan deed ze maar alsof ze een appel vast had en aan Sneeuwwitje overhandigde. Ook de juf bleef er kalm in, ze zal al wel erger meegemaakt hebben..
Ook in dit verhaal werd het voor Sneeuwwitje eind goed, al goed. De appel, die is achteraf ook boven gekomen. Ze was nog eventjes naar de toilet geweest.. Vreemde plaats om daar een appel tegen te komen.
Ook Patrik mocht op zoek naar appels in Frankrijk. Een sterk karakter is het niet, maar Cadjanine heeft wel een eigen karakter. Op verplaatsing zou ze in hongerstaking durven gaan. Ook in het Franse Hardelot liet ze haar eten staan. Patrik is dan naar de supermarkt gereden, en heeft appelmoes gevonden. Die appelmoes zou voor haar het krachtvoer toch smakelijker kunnen maken, en haar toch overhalen om te gaan eten. Het ziet er naar uit, dat dit wel werkt. Ze heeft als dank voor de moeite de eerste proef toch al foutloos gesprongen.
Hoe dit verhaal verder afloopt, laat ons hopen, ook lang en gelukkig...
De week van de appel..
Op dinsdag mochten Patrik en ik als trotse ouders van onze kleuters naar hun optreden. De laatste keer bij de kleuters, volgend jaar worden het al hele grote meiden die gaan lezen en schrijven. Zo beweren ze het althans.Ze hadden hun rol goed geheim gehouden, en mochten mee figureren in een sprookjesverhaal.
Catherine heeft een zacht karakter, en zij mocht de grootmoeder van Roodkapje vertolken. Opgegeten door de wolf, maar bevrijd door de jager. Eind goed, al goed.
Voor onze Lauranne, liep het minder goed af. Ze heeft nogal een sterk karakter, en veel lef. Dat ze nu juist de boze koningin in het verhaal van Sneeuwwitje mocht zijn..
Ze heeft haar rol met veel overgave vervuld. Ook de nodige fantastie had ze er voor nodig. Ze was blijkbaar de mooie rode appel, die de juf haar net voor de voorstelling had gegeven, wel ergens kwijt geraakt.
Geen probleem voor Lauranne, dan deed ze maar alsof ze een appel vast had en aan Sneeuwwitje overhandigde. Ook de juf bleef er kalm in, ze zal al wel erger meegemaakt hebben..
Ook in dit verhaal werd het voor Sneeuwwitje eind goed, al goed. De appel, die is achteraf ook boven gekomen. Ze was nog eventjes naar de toilet geweest.. Vreemde plaats om daar een appel tegen te komen.
Ook Patrik mocht op zoek naar appels in Frankrijk. Een sterk karakter is het niet, maar Cadjanine heeft wel een eigen karakter. Op verplaatsing zou ze in hongerstaking durven gaan. Ook in het Franse Hardelot liet ze haar eten staan. Patrik is dan naar de supermarkt gereden, en heeft appelmoes gevonden. Die appelmoes zou voor haar het krachtvoer toch smakelijker kunnen maken, en haar toch overhalen om te gaan eten. Het ziet er naar uit, dat dit wel werkt. Ze heeft als dank voor de moeite de eerste proef toch al foutloos gesprongen.
Hoe dit verhaal verder afloopt, laat ons hopen, ook lang en gelukkig...
