03-10-2007

Ruiters en hun supporters.

In Lanaken was het voor veel Belgische ruiters toch een speciale dag. Ze wilden het extra goed doen. Maar waarom eigenlijk? Waarom is die ene wedstrijd belangrijker dan bvb de cycluswedstrijd in Pottes? Volgens mij gewoon omdat daar zoveel publiek is. En als er dan tussen dat publiek ook mensen zijn die speciaal voor jou komen, geeft dit toch extra adrenaline om het goed te doen. Waarom schrijf ik hier nu over? Nadat het kampioenschap van de 7-jarigen gereden was, waren de ruiters het parcours aan het verkennen van het Belgisch kampioenschap. Dan is het even rustig om hier en daar wat te babbelen. Ik stond aan de ruiterstribune, waar de hele aanhang van Yves Vanderhasselt zat. Yves was net bij de 7-jarigen knap 3e geworden, en hij mocht echt tussen zijn broers en vrienden gaan zitten. Olivier Vanderhasselt vond dat ik daar maar eens moest over schrijven. Al die fans speciaal voor Yves. En dat is ook geweldig! Het is zo fijn als je een bepaald succes kan delen met anderen, of als er iets niet goed gaat, er mensen zijn die het helpen te relativeren. Wij hebben ook een fantastische aanhang. Het meest opmerkelijke van vorige zondag was wel de komst van Gille Willems. Gille is een jongen van 18 jaar van bij ons uit de buurt. Hij heeft pas zijn rijbewijs, en is een HGVBB ruiter. Hij doet nooit echt verre afstanden, maar dan is Lanaken plots toch wel héél ver. Hij belde me op toen Patrik met Withney aan het losrijden was. Hij zei me dat hij al een heel uur in Lanaken aan het zoeken was. Op dat moment was ik zo zenuwachtig voor de wedstrijd, dat ik echt niet kon zeggen hoe hij moest rijden. Ik heb hem dan aangeraden om daar ter plaatse ergens in een café of zo de weg te vragen. Achteraf hebben wij van de Gille niets meer gehoord, en eigenlijk was het ook een beetje uit mijn gedachten gegaan. De volgende dag 's middags dacht ik ineens van "Oei, zou de Gille het wel gevonden hebben?", en eigenlijk was ik wel op mezelf slecht gezind dat ik daar niet eerder aan gedacht had! Hij studeert verder (in Geel, die afstand doet hij ook wel dagelijks..), dus mocht ik hem op maandag niet bellen op zijn gsm. Dan maar voorzichtig een sms-ke met de vraag of hij er geraakt was. Ik dacht een teleurgestelde sms terug te krijgen dat hij zonder jumping te zien huiswaarts getrokken zou zijn. Maar daar was niets van. Ik kreeg een super enthousiaste sms met al zijn avonturen om ginder te geraken! Eerst was hij op de autostrade voorbij de afrit van Lanaken gereden. Dan moest hij tot in Nederland om te draaien! Dan had hij een volledig uur rondgereden in Lanaken. Hij had het dan toch gevraagd in een tankstation, en hij was juist op tijd om Withney te zien! Hij vond het de moeite in Lanaken! En dat zijn de supporters, se. Dankjewel!
http://www.