13-12-2007

Bedankt, Gaston Tuch.

Bij de laatste editie van de "Groentenjumping" kreeg ik telefoon van een journalist die schreef voor het Belang van Limburg en de Gazet van Antwerpen. Het was voor mezelf toen erg druk, en ik had zijn naam niet goed gehoord. Ik was wel aangenaam verrast dat er mensen zo met hun job bezig zijn, zodat ze op zondag al de moeite doen om de resultaten van de Grote Prijs telefonisch al proberen te bemachtigen om het 's anderendaags in de kranten te kunnen publiceren. Een tijdje later las ik in de EquiTime een artikel over Nick Vrins en Karel Boonen. Het is een interessant duo om over te schrijven, maar ik was ook verrast over de manier van schrijven. We kennen Nick ook al langer. Nick is een ruiter met weinig woorden, heel erg bescheiden, maar met een abnormaal talent. Het was een artikel dat geschreven was door Gaston Tuch. Sindsdien kijk ik altijd uit naar de nieuwe edities van EquiTime, en telkens slaagt Gaston Tuch er in om mooie artikels te schrijven met heel veel diepgang. Ook over Patrik en onze stal heeft hij een mooi artikel geschreven. Echt een artikel om bij te houden en om later naar onze kinderen en kleinkinderen te laten zien. Je begrijpt het wel. Het was in de maand juni dat Patrik en ons vake Gaston Tuch hebben ontmoet. Ergens in de maand september kreeg ik een mail van Gaston Tuch dat hij een regelmatig bezoeker was van onze site, en dat hij de manier van schrijven leuk vond. Het was het mooiste compliment dat ik maar kon krijgen. Het is alsof je als ruiter een compliment zou krijgen van een man als Jos Lansink. Even bekomen, dus. Vandaag is Gaston Tuch bij ons langsgeweest om een interview van Patrik af te nemen in de aanloop naar Jumping Mechelen toe. Ik heb dan ook vandaag de kans genomen om de man Gaston Tuch te leren kennen. Een bijzonder vriendelijke en fijne man. Hij schrijft zo dikwijls over onze sport in de kranten en het belang daarvan mogen we absoluut niet onderschatten. Vandaag heb ik dus ook pas beseft dat de man die me belde tijdens de Groentenjumping, dat dit ook Gaston Tuch was. Gaston Tuch is zelf al op pensioen, is momenteel 64 jaar, maar hij ziet er wel veel jonger uit. Hij werkt als free lance journalist voor het Belang van Limburg, Gazet van Antwerpen, en schrijft ook voor EquiTime. Omdat hij de sport zo boeiend vindt, is hij zelfs op zondag bezig om alle resultaten van de jumpingruiters in binnen- en buitenland op te zoeken. Blijkbaar zou mevrouw Tuch soms haar man wat meer voor haar en voor het gezin willen. Ze hebben samen 2 dochters en ook al 3 kleindochters. En heel speciaal nu voor mevrouw Tuch; je man doet een prima job voor onze sport. Heel veel dank hiervoor, en hopelijk maakt hij dat tijdens de week wel goed! We hopen dat hij nog lang met evenveel enthousiasme zijn werk mag doen! Wij blijven met veel plezier zijn bijdragen lezen. Bedankt.