Het verhaal van Mille Ramiro, en zijn dressuurcarrière...
Dit bericht schrijf ik om Karine en Vera een gelukkige verjaardag te wensen.Karine Emmerechts komt elke week een paard bij ons rijden, als ontspanning.
Ze heeft ze allemaal onder het zadel gehad; van Robin Van Roosendael, Withney, Cyber van Vrijhern, Adagio, Ultra Boy, Sherlock en ook Mille Ramiro.
Karine is nog steeds actief in LRV bij Heist-op-den-Berg, en ze wordt vandaag 40! Proficiat!
Er is nog iemand anders jarig vandaag, en dat is Vera Moernaut. Vera wordt vandaag 47, en vorige week hebben we haar afscheid gevierd. Samen met haar man Luc Verschueren is ze naar Frankrijk getrokken.
We gaan er persoonlijk alles aan doen om het contact te blijven houden.
Karine en Vera, als je ze zou zien, zou je denken dat het zussen zijn. Allebei slank en lang zwart haar.
Allebei vol energie en een passie voor paarden.
Karine heeft meer lef, Vera moet het iets voorzichtiger aan doen. Maar toch, één keer heeft ze zichzelf echt overtroffen.
Ook zij heeft met de hengst Mille Ramiro gereden.
En dat ging zo...
Vera reed altijd met een brave ruin Lucky Boy. In de zomer van 2000 was er even geen geluk.. Lucky Boy kreeg koliek, en de operatie bracht even een oplossing. Twee maanden later kreeg hij opnieuw koliek, en dat zou fataal worden.
Vera zat zonder paard, en wou ook niet direct op zoek gaan. Er zou ook geen enkel paard goed genoeg zijn om haar Lucky Boy te vervangen.
Maar dan hadden we wel een plan om haar moed te geven.
Karine, Vera en wij komen regelmatig samen, waar we ook dressuur-ruiter Tom Janssens (LRV Retie) in dat vriendenkliekske mogen rekenen. Tom was al een hele tijd bezig geschikte paarden te zoeken voor Vera, zonder resultaat.
Wij hadden met Vera afgesproken dat we een interessant paard hadden staan, dat ze gerust aan Tom mocht laten zien. Tom kent veel van dressuurpaarden, en als een vriend zijn goedkeuring geeft, dat geeft vertrouwen voor de toekomst...
We hadden aan Vera wel verteld dat het paard in kwestie Mille Ramiro zou zijn, dat het niet de bedoeling was om hem als dressuurpaard te verkopen, maar dat het gewoon was om een gezellige avond te hebben en de reactie van Tom te zien.
Mille Ramiro veranderde voor 1 dag van naam, en van origine.
Vera kon niet goed liegen, dus zij noemde hem gewoon "het hengstje".
Ze belde op voorhand heel overtuigend naar Tom om te zeggen dat ze een hengstje op proef had. Ze legde op voorhand ook uit, dat een hengst niet echt voor haar zou zijn, maar dat ze hem evt wel kon laten kastreren,...
Om het verhaal geloofwaardig te maken, hadden we "het hengstje" in de stallen gezet bij Luc en Vera. In de stal waar voorheen Lucky Boy stond.
Vera was er toch niet geheel gerust in om bij hen in de buitenpaddock te rijden, dus ze had gevraagd of ze bij ons in de binnenpiste mocht. Dan zouden wij daar heel toevallig ook wel in de buurt zijn, en het mee in goede banen leiden.
Het enige dat Vera moest doen, was Mille Ramiro op de van zetten, tot bij ons rijden, en dan van de van tot in de binnenpiste brengen.
Het is een beeld dat we ons nog altijd herinneren. We zien Vera met de 7,5-jarige hengst Mille Ramiro aan de hand tot in de binnenpiste komen.
Vera was echt niet gewoon aan hengsten, maar we wisten dat Mille heel erg gemakkelijk in de omgang was, en dat er geen risico's mee verbonden waren.
Maar je zag de emoties echt op het gezicht van Vera. Van "kijk wat ik durf", terwijl ze heel cool moest doen, om Tom te overtuigen dat het haar "hengstje" was.
Iedereen had mee Mille helpen opzadelen, en dan was het tijd dat er een ruiter mee zou rijden.
Vera keek even hulpeloos rond, en hoopte dat er zich iemand zou aanbieden om als eerste er op te gaan.
Patrik stond er ook, maar hij had op dat moment niets met de zaak te maken. Hij knikte enkel goedkeurend naar Vera.
Vera keek nog even naar Tom, misschien stelde Tom wel voor om er op te gaan.
Tom zei, "Ja, Vera, een knappe hengst. Ga er maar op, 't zou toch voor jou zijn. Dan kan je direct zien of het past. Even aan de longe, en dan is het aan jou."
Vera durfde niet te protesteren, en ging dapper zitten op het hengstje. Ze reed er prima mee.
Mille was ook al goed geschoold, en deed perfect wat Vera van hem vroeg.
Tom was bijzonder onder de indruk, en kon niet geloven wat hij zag.
Iedereen bleef heel kalm, en hielp het hengstje terug op de van zetten. Terug richting de stallen van Vera.
Daar zou de nabespreking zijn, en zouden ze evt contact opnemen met de eigenaars om de prijs ed te discussiëren.
Wij bleven nog even thuis, maar we wisten dat we spoedig telefoon zouden krijgen...
Bij Luc en Vera thuis, liet Tom al verstaan dat het toch zonde zou zijn om zo'n mooi hengstje te laten kastreren.
Tom heeft in de dressuurklasse Z2 gereden, en hij zag zeker mogelijkheden in het hengstje om ook in die proeven successen te behalen.
Maar op dat moment ging het over Vera, en haar plezier in de sport.
En Vera, ze had er plezier in! Ze ging wel even naar de eigenaars bellen om te bespreken.
Toen belde ze naar ons, en even later kwamen we bij Vera aan. Tom zag de lachende gezichten, en had door dat er iets niet klopte..
Toen hij hoorde dat het hengstje "Mille Ramiro" was, waren we even allemaal "gangsters". Maar we kunnen er tot nog toe nog heel erg mee lachen. Vera had toen terug zin gekregen om te rijden, en heeft achteraf wel een geschikt paardje gevonden, een merrie, Judy. Ook Judy zal deze maand naar Frankrijk verhuizen.
En Mille? In het zomerseizoen dat daar op volgde, heeft Patrik 1x deelgenomen in dressuur klasse Zwaar 1. Ze waren toen 3e op een gewestelijk tornooi.
Patrik is er in de reeks springen klasse Zwaar 2x nationaal kampioen geworden.
Achteraf is Mille Ramiro, via een omweg bij de Nederlandse ruiter Dave Maarse, in de stallen van Dirk Demeersman terecht gekomen.
Hij is dus nu misschien de buurman van Sherlock. Als paarden konden spreken...
Dit weekend worden er nieuwe hengsten voorgesteld, tijdens de BWP-hengstenkeuring. Ook Tom Janssens zal er zeker te gast zijn. Hij volgt de fokkerij al langer van op de voet, maar wil nu zeker alle hengsten van heel dichtbij leren kennen!
Op de foto, Tom Janssens, verdiept in literatuur. Uniek moment.
