De volgende maand moet je niet op me rekenen...
De paardenwereld is niet zo eenvoudig. Je moet beroep kunnen doen op mensen die je kan vertrouwen, vrienden waar je op kan rekenen. De weekends zijn soms lang, er moet vaak zo veel gebeuren.Al jaren kennen we onze buurman Willy als een harde werker, enorm enthousiast, een paardenliefhebber. Dit jaar ging hij op pensioen, en hij had gezegd dat hij daarna meer tijd wou vrij maken om de paardensport mee van dichtbij te beleven. Als we ne keer een chauffeur nodig hadden?
Al snel ging Willy voor de eerste keer mee op wedstrijd richting Duitsland, internationale concours. Super gezellig, altijd alles in orde, bijzonder plichtsbewust. Vaste chauffeur om samen met onze Thibeau richting Dirk Demeersman te gaan. En achteraf horen we hem dan heel graag vertellen op welke manier Dirk de les weer had aangepakt. Gewoon geboeid zijn door de sport. Onze Marnick rijdt een paard van Willy, ook dat is een plezier om dat te kunnen doen. En ook met onze Marnick is Willy veel de baan op. Op zijn 60 jaar, eigenlijk nog in de fleur van het leven, en altijd bereid om in te springen waar nodig.
Vorige week zou Willy mee gaan naar de concours in het Deense Herning, als groom/chauffeur voor Patrik en Thibeau. En dat zou zeker gezellig geweest zijn. Geen moment dat we daar aan twijfelen, vriendschap is toch zo belangrijk.
Maar Willy zei toch enkele dagen voor dat ze moesten vertrekken af om mee te gaan. Last in de rug, en wat kilo's kwijt. Voor de zekerheid toch beter even laten onderzoeken, geen risico lopen. Dat vonden we dan ook uiteraard het beste plan. Gezondheid gaat voor alles, beter checken.
En hoe zwaar is het voor Willy, zijn familie en ook voor ons aangekomen achteraf. Het verdict was niet goed, Willy had het onze Marnick verteld. Enkele uren later was Marnick klaar om het ons te vertellen. Het ergste nieuws dat je kan krijgen. Bij de eerste opinie was er geen kans meer op genezing, tijd rekken en winnen wordt de boodschap... Longkanker... Hopen en bidden, en nog eens hopen dat een tweede opinie toch ergens wel een soort therapie kan voorstellen.
Want heel eerlijk, dit is niet eerlijk... En we kunnen nu veel beter zeggen, hoeveel Willy voor ons betekent, dan dat het te laat zou zijn. Bij één van de telefoontjes gisteren of vandaag met Willy, zei hij me nog. "Ja, eerst toch nog wat onderzoeken doen, wat bekomen van deze mentale klop. Ik ben zo rap moe, ik denk niet dat je de volgende maand op me moet rekenen. ". Wel, Willy, ik heb je al gezegd, dat we de rollen gaan omdraaien, en dat wij er voor jou gaan zijn. In onze drukke agenda, tijdens het weekend de jumpings, Patrik die nu al enkele dagen in China is, maar spoedig afreist naar België terug, onze trainingen, onze andere activiteiten, het laat ons niet los. Je woont aan het ruiterpad, het is daar prachtig, een super mooie tuin. We zijn volop in voorbereiding om op zondag 15 april 2018 een groot evenement te maken bij ons op de buitenpiste en bij jou aan de renbaan. Het zou een topdag moeten worden voor ons allemaal. En we hopen dat jullie goede dokters kunnen vinden, zodat je het allemaal mee kan beleven. En wie weet.., het jaar daarna opnieuw... In ieder geval. Heel dikke merci voor de mooie vriendschap die we hebben, we appreciëren het enorm. We hopen dat we nog veel mooie momenten samen kunnen hebben, anders, rustiger, ... Dit is te onrealistisch om het te geloven... En toch moeten we er samen door... En een goede raad aan iedereen, zorg dat elke dag telt... Maak van elke dag, een mooie dag...
Op vraag van Willy, zal ik achteraf een meer persoonlijke uitleg hierbij geven. Het vergt voor hem zelf heel veel energie om alle telefoontjes te beantwoorden en over deze situatie te praten. Willy zal zijn energie de volgende tijd nodig hebben, om het zelf te verwerken, en hopelijk alternatieven te zoeken. Om de strijd aan te gaan.. Als we hem kunnen helpen om informatie te geven, die vrienden en leden/ruiters/sympathisanten van de Groentenjumping, Stal Ceulemans of.. aanbelangen, is dat voor ons een kleine moeite. We geven Willy dan ook rustig de tijd om op te schrijven wat hij met ons wil delen.
Aanvulling door Willy Franck:
Op 24 oktober heb ik de diagnose gekregen van Dokter Lambrechts uit Duffel. Hij is longkankerspecialist. Op 14 dagen was ik al 12 kg afgevallen. Het verdict was zwaar, longkanker.. Hij zei me dat ik zonder therapie nog maar 2 maanden te leven heb, anders enkele maanden langer…
Ik kon dat niet geloven, ik kon dat echt niet aannemen, en ik heb gevraagd of ze een 2e opinie in Leuven konden vragen.
Op donderdag 26 oktober kreeg ik de 2e opinie. Ik kreeg hetzelfde te horen als wat dokter Lambrechts me eerder zei. Longkanker, uitgezaaid over het hele lichaam.
Ik heb het geluk dat mijn oudste zus Astridje voor mij alles regelt qua verzorging en verplaatsing, en voor vanalles.
Mijn vriendin Machteld ondersteunt me geweldig qua medicatie, voeding, en ook mentaal weet ze te motiveren. Zonder deze 2 mensen van goud kan ik niet winnen. Samen met hen wil ik er echt voor vechten.
Bij deze wil ik mijn poetsvrouw Agnes bedanken, al 10 jaar zet ze zich ongelooflijk in. Een heel grote dankjewel voor alles wat ze doet. Alsook mijn beste vriend en tuinman Rik, van harte dank!
We hebben hier gelukkig nu ook vrienden die over de vloer komen om mee voor de paarden te zorgen. Ons Anneke met haar zoontje, waar ik nog maar net peter van ben mogen worden. Ons Lou met Thermie, ons Lisse met haar Utopie en de Luc, man van alles, en zeker niet te vergeten den toffe Dirk. Met hen komt dat allemaal in orde, ik geloof in jullie om nog een toekomst te hebben.
Top dat jullie er ook voor mij zijn. Dankzij jullie kan ik hier nu blijven wonen.
En ik kijk er al naar uit mijn grote voorbeeld Patrik te blijven volgen. Volgens mij is hij niet de mooiste ruiter, maar wat voor respect hij krijgt in het buitenland, bij Duitsers en Zwitsers, is ongelooflijk. En dan ben ik nog nooit mee naar China kunnen gaan, om het daar te ondervinden. Patrik, voor mij bent ge ne patron, en ge zijn ne crack. Wat ge doet om je kinderen mee te begeleiden. Heel veel respect dat jullie dat allemaal rond krijgen. En aan vake Jos, zoals Thibeau mijn vriend het zegt: jij bent een eerlijk man. Merci voor de mooie momenten.
Getekend; Willy
Deze tekst werd met de hand geschreven door Willy, en heeft hij vanochtend (woensdag 1 november) aan ons toegelicht bij een bezoekje. Het was emotioneel heel zwaar, maar Willy wou dit zeker delen met zijn vrienden. Dat er moeilijke momenten aankomen, dat staat vast. Maar dat moet Willy niet alleen doorstaan. Dat we samen van de moeilijke momenten, toch mooie momenten proberen te maken...
